Η ιστορία του ξεκινάει από την αρχαιότητα και πιο συγκεκριμένα από την εποχή του Διοσκουρίδη και του Ιπποκράτη. Το «τσάι του βουνού» προέρχεται από το φυτό σιδερίτης του Διοσκουρίδη, το οποίο λέγεται ότι πήρε το όνομά του από την ελληνική λέξη «σίδηρος» χάρη στην επουλωτική δράση του φυτού έναντι πληγών που προκαλούνταν από σιδερένια όπλα. Πρόκειται για ένα τονωτικό και θεραπευτικής ιδιότητας βότανο, του οποίου κύριο χαρακτηριστικό που το διαφοροποιεί από το κλασσικό τσάι είναι η μηδενική περιεκτικότητά του σε καφεΐνη.

Διατροφικά οφέλη:

Το τσάι του βουνού είναι αρκετά πλούσιο σε σίδηρο και χαλκό, δύο πολύ ευεργετικά ιχνοστοιχεία με σημαντική διατροφική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό.

Ο χαλκός συμβάλλει:

• Στην απορρόφηση του σιδήρου
• Στην φυσιολογική λειτουργία του νευρικού συστήματος
• Στη φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού και στην μεταφορά του οξυγόνου.

Ο σίδηρος συμβάλει:

• Στο σχηματισμό ερυθρών αιμοσφαιρίων και αιμοσφαιρίνης
• Στον φυσιολογικό μεταβολισμό και στην παραγωγή ενέργειας
• Στη μείωση της κόπωσης και εξάντλησης

Ασθένειες στις οποίες το τσάι του βουνού αποτελεί ένα μέσο πρόληψης:

• Οστεοπόρωση
• Νόσος Alzaheimer
• Υπέρταση
• Δυσλειτουργίες πεπτικό σύστημα
• Φλεγμονές
• Χρόνιο άγχος